Anna Kowalska jest studentką II roku architektury.  Ma ukończone 21 lat. Studiuje w trybie stacjonarnym. Nie pracuje. Rodzice Anny mają dobrą sytuację materialną (oboje pracują i zarabiają powyżej średniej krajowej), jednakże Anna pozostaje w nienajlepszych relacjach z rodzicami. Ostatnia kłótnia z nimi przerodziła się w awanturę w efekcie, której rodzice Anny kazali jej się spakować, wyprowadzić z domu i samodzielnie się utrzymać. Oznajmili jej jednocześnie, że ponieważ jest pełnoletnia od tej pory nie dostanie ani grosza. Anna Jest załamana, nie wie co robić, czy będzie w stanie skończyć studia. Jak się utrzymać, nie mając zawodu oraz żadnego źródła dochodu.. Studia to przecież poważny koszt..

Źródło: Capitalis.pl

Opisany przypadek nie należy niestety do rzadkości. Dość często zdarzają się sytuacje konfliktowe pomiędzy rodzicami a pełnoletnimi, uczącymi się jeszcze dziećmi. Często efektem tych konfliktów jest przysłowiowe „zakręcenie kurka” przez rodziców. Obowiązujące przepisy Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego regulują problem władzy rodzicielskiej, relacji między rodzicami a dziećmi, w tym kwestię utrzymywania zarówno małoletnich jak i pełnoletnich dzieci w sposób klarowny i nie budzący wątpliwości.

Rodzice jako ustawowi przedstawiciele małoletnich dzieci, tj. do ukończenia 18 roku życia, zobowiązani są do ich reprezentowania, pieczy, dbania o ich dobro, zabezpieczania potrzeb, wychowywania oraz utrzymywania.

Obowiązek alimentacyjny, czyli obowiązek dostarczania środków utrzymania, spoczywa w pierwszej kolejności na rodzicach dziecka i dotyczy sytuacji, gdy dziecko nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać. Z kolei zakres tego obowiązku zależy od usprawiedliwionych potrzeb materialnych osoby uprawnionej do świadczeń oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego. Obowiązująca regulacja prawna w praktyce oznacza, że osoba pełnoletnia, podejmująca naukę w szkole wyższej w celu podniesienia (bądź uzyskania kwalifikacji zawodowych) powinna być nadal utrzymywana przez rodziców, jeśli nie jest w stanie samodzielnie tego zrobić. W takiej sytuacji rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku łożenia na swoje pełnoletnie już dziecko i jeśli nie zgodzą się robić dobrowolnie należy skierować sprawę na drogę postępowania sądowego.

W opisanym na wstępie przypadku rodzice naszej bohaterki uznali natomiast, że nie muszą już w żaden sposób wspierać finansowo swojego dziecka, ponieważ ukończyła 18 lat. Anna, będąc studentką i nie mając żadnego źródła dochodu, uprawniona jest do świadczeń alimentacyjnych. Może zatem wystąpić do sądu z powództwem o alimenty. Sąd zbada potrzeby uprawnionego oraz możliwości finansowe i zarobkowe jej rodziców, po czym wyda stosowne orzeczenie zasądzające odpowiedniej wysokości świadczenie.

 Hanna Bukowska LL.M.