Łączenie taśm przenośnikowych metodą wulkanizacji na gorąco jest kluczowym procesem w utrzymaniu efektywności i trwałości systemów transportowych w przemyśle. Proces ten polega na trwałym połączeniu końców taśmy poprzez zastosowanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co skutkuje jednolitym i wytrzymałym złączem.
Źródło: capitalis.pl
Przygotowanie do wulkanizacji
Pierwszym krokiem jest dokładna inspekcja taśmy w celu oceny jej stanu i identyfikacji ewentualnych uszkodzeń. Następnie należy przygotować stanowisko pracy, zapewniając czystość, odpowiednią temperaturę oraz brak wilgoci. Końce taśmy są przycinane pod odpowiednim kątem, a warstwy gumy są stopniowo usuwane, aby odsłonić przekładki tkaninowe lub linki stalowe.
Proces wulkanizacji
Po przygotowaniu końców taśmy, na odsłonięte powierzchnie nakłada się specjalistyczne kleje oraz mieszanki gumowe, które zapewniają odpowiednią adhezję podczas procesu wulkanizacji. Następnie końce taśmy są składane i umieszczane w prasie wulkanizacyjnej. Pod wpływem wysokiej temperatury, zazwyczaj w zakresie 145–155°C, oraz ciśnienia wynoszącego minimum 0,8 MPa, następuje proces wulkanizacji, który trwa określony czas, zależny od specyfikacji taśmy i użytych materiałów.
Normy europejskie dotyczące taśm przenośnikowych
W Europie obowiązują normy określające wymagania dotyczące taśm przenośnikowych, takie jak EN ISO 14890 oraz DIN 22102. Normy te definiują klasy odporności na ścieranie, które są kluczowe dla trwałości taśm:
- EN ISO 14890: Wprowadza klasy odporności na ścieranie oznaczone jako H, D i L.
- DIN 22102: Określa klasy odporności oznaczone jako Y, W i X.
Odporność na ścieranie mierzy się poprzez test polegający na przesuwaniu próbki gumy po powierzchni arkusza ściernego zamontowanego na obracającym się bębnie. Wynik wyraża się jako ubytek objętości w milimetrach sześciennych. Niższa wartość oznacza wyższą odporność na ścieranie.
Zalety metody wulkanizacji na gorąco
Wysoka wytrzymałość mechaniczna: Połączenie uzyskane tą metodą charakteryzuje się dużą odpornością na rozciąganie i ścieranie, co jest istotne w intensywnie eksploatowanych systemach transportowych.
- Trwałość: Wulkanizacja na gorąco zapewnia długotrwałe połączenie, minimalizując ryzyko awarii i przestojów w produkcji.
- Odporność na warunki środowiskowe: Złącza wykonane tą metodą są odporne na działanie wilgoci, zmiennych temperatur oraz innych czynników zewnętrznych.
Wady i ograniczenia
- Czasochłonność: Proces wymaga precyzyjnego przygotowania i kontrolowania parametrów, co może wydłużyć czas naprawy w porównaniu z innymi metodami.
- Wymagania sprzętowe: Niezbędne jest posiadanie specjalistycznego sprzętu, takiego jak prasy wulkanizacyjne, oraz odpowiednio przeszkolonego personelu.
Alternatywne metody łączenia taśm przenośnikowych
- Łączenie na zimno- metoda chemiczna: Polega na zastosowaniu specjalnych klejów bez konieczności użycia wysokiej temperatury. Metoda ta jest szybsza, ale może charakteryzować się mniejszą trwałością połączenia w porównaniu z wulkanizacją na gorąco, sposób praktykowany przez takie firmy jak Top-Gum klejenie, łączenie i serwis taśm przenośnikowych.
- Łączenie mechaniczne: Wykorzystuje specjalne złączki mechaniczne, takie jak zszywki czy śruby. Jest to metoda szybka i stosunkowo prosta, ale połączenia mogą być mniej odporne na obciążenia mechaniczne.
Wybór odpowiedniej metody łączenia taśm przenośnikowych zależy od specyfiki zastosowania, rodzaju transportowanych materiałów oraz warunków eksploatacji. Wulkanizacja na gorąco, mimo pewnych ograniczeń, pozostaje preferowaną metodą w przypadkach wymagających najwyższej trwałości i niezawodności połączenia.